ایران را ویران ميبينم ؛ بحران آب ترسناک
گیاه پالایی، پروژه‌‌ای است که دولت برای انجام آن باید وارد عمل شود و تسهیلات مناسبی برای آن تخصیص دهد این پروژه ملی در سطح گسترده ای توسط بخش اجرایی دولت اجرا شود تمام آب‌های غیر قابل شرب را میتوان به آب قابل شرب تبدیل نمود.
آمارهای رسمی نگران کننده ای در دست داریم:
طبق آخرین آماری که شرکت مدیریت منابع آب ایران و سازمان زمین‌شناسی منتشر کرده است، بدترین اوضاع را در اصفهان داریم. اصفهان گسترده‌ترین فرونشست‌ها را تجربه می‌کند و فرونشست وارد شهر شده و شبکه فاضلاب را نیز شکسته است. چند دکل برق در دشت مهیار اطراف اصفهان به دلیل احتمال سقوط جا به جا شده‌اند. میزان تراز منفی اصفهان ۱۳ میلیارد مترمکعب است که چیزی حدود ۲۰ رودخانه به اندازه زاینده رود است. استان‌های دیگری نیز هستند که تراز منفی آن‌ها بیشتر از اصفهان است. استان فارس که ۱۵ میلیارد مترمکعب تراز منفی دارد و بزرگ‌ترین فروچاله جهان را با ۵۴ سانتی متر در سال در استان فارس ثبت کرده‌ایم. استان فارس پتانسیل زیادی دارد که به یکباره فروبپاشد! استان فارس می‌تواند به سرعت سرنوشتی شبیه اصفهان پیدا کند. از استان وضعیت نگران‌کننده‌تر و ترسناک‌تر استان خراسان رضوی است که تراز منفی آن ۳۱ میلیارد مترمکعب است و شکاف بسیار طولانی را در دشت نیشابور به طول ۳۲ کیلومتر داریم. آنجا اولین دشت‌های ممنوعه ایران را در دهه چهل دارد که در دشت توس ثبت شد اما کسی توجهی نکرد. استانی که عمیق ترین آبخوان های ایران را داشت الان به سرنوشتی بسیار نگران‌کننده‌تر از دیگر استان‌های کشور دچار می‌شود. ما گسترده ترین سازمان متمرکز کشاورزی را در آنجا داریم و در حقیقت بخش قابل توجهی از منابع آب زیرزمینی در حوزه کشاورزی سال‌های سال است که مصرف می‌شود و هزاران حلقه چاه غیرمجاز در آنجا وجود دارد. ممکن است مشهد، دومین شهر مهم و پرجمعیت ایران، در آستانه فروپاشی کامل و مهاجرت اقلیمی باشد. مشهدی‌ها به ۱۲ هزار لیتر در ثانیه برای تامین آب شرب نیاز دارند و الان ۴۹۰۰ لیتر آب وجود دارد که ممکن است ۳ ماه دیگر تمام شود. بحران‌های آبی هر روز بیشتر به ما نزدیک می‌شود. بحرانی که اصفهان، فارس، خراسان و مناطق مرکزی را تسخیر کرده و شاهد فرونشست‌های عظیمی در این مناطق هستیم. ادامه این روند باعث خروج سرمایه از این مناطق به‌خصوص در حوزه‌ی مسکن خواهد شد. مقصد مرکز‌نشینان برای فرار از بی آبی نیز که عمدتا شمال کشور انتخاب شده در معرض خطراتی جدی قرار دارد. وقتی که میزان آب در دسترس از ۱۰۰۰ مترمکعب کاهش پیدا کند، وارد جدی‌ترین مرحله‌ی تنش آبی می‌شویم. بخش‌های بزرگی از ایران کمتر از ۱۰۰۰ مترمکعب در سال، آب در دسترس دارند و وارد جدی‌ترین تنش شده‌اند. نزدیک ۳۵ میلیون نفر از ایرانیان در جایی زندگی می‌کنند که کمتر از ۱۰۰۰ مترمکعب در سال آب در اختیار دارند. این منطقه بالاترین احتمال مهاجرت‌های اقلیمی را دارد. با توجه به اینکه دیگر مناطق ایران هم با مرز ۱۰۰۰ مترمکعب فاصله زیادی ندارند، اگر این مهاجرین وارد مناطق برخوردارتر در شمال کشور شوند، انتظار می‌رود که روند فروپاشی در شمال کشور تشدید پیدا کند و آنجا نیز در معرض بحران‌های جدی‌تری قرار بگیرد. باید به مدت ۱۰ سال طبیعت ایران را از هرنوع بارگذاری جدید محافظت کنیم. منابع آب زیرزمینی و سطحی ما نیز دیگر امکان تحمل بارگذاری جدید را ندارد. ما باید به سرعت هر نوع توسعه‌ای که منجر به استفاده بیشتر از آب در حوزه صنعتی و کشاورزی می‌شود را متوقف کنیم. تنها اولویت باید تامین آب شرب و سپس تامین حق آبه محیط زیستی باشد. الان میزان تراز منفی آب‌خوان‌ها به بیش از ۱۴۰ میلیارد مترمکعب رسیده است. باید حتما اجرا طرح تعادل‌بخشی سفره‌های زیرزمینی مدنظر قرار بگیرد و چاه‌های غیرمجاز پلمپ شوند. باید تلاش کنیم تمام فاضلاب‌های شهری و صنعتی بعد از تصفیه وارد سفره‌های آب زیرزمینی شوند تا به طرح تعادل‌بخشی سفره‌های زیرزمینی کمک کنند. باید کسب و کار‌هایی در کشور تعریف شوند که نیاز به مصرف آب نداشته باشند و از آن‌ها به عنوان کسب و کار سبز یاد می‌شود. سال گذشته ۱۰۰۰ حلقه چاه غیرمجاز را پلمپ کردند اما پایان سال ۱۶۰۰ چاه غیرمجاز ایجاد شده است. این مسئله جهانی است و فقط متوجه ایران نیست اما ممالک دیگر برای خروج از بحران راه اندیشی مساعدی انجام داده اند که اخبار آن از طریق رسانه های جمعی به سمع و نظر همه ما در طی روز می‌رسد. این گروه علمی و تحقیقاتی نپکا با مذاکرات انجام شده با سازمان آبخیزداری کشور اهمیت گیاه پالایی را برای هدفمند نمودن آب‌های فاضلاب شهری انجام داده است. این پروژه قادر است از محل اعتبارات آبی در اختیار بخش اعظمی از آبیاری مزارع را تحت پوشش قرار دهد و برداشت آب از ذخایر زیر زمینی را متوقف سازد. تا با خرید زمان بحران منابع آبی کشور را مدیریت نمائيم.
